Նկարիչների գերդաստանից է Էդուարդ Կարսյանը: Նկարիչներ են եղել նրա ծնողները, ճարտարապետ-դիզայներ է եղբայրը՝ Լևոն Կարսյանը: Ինքն էլ, ժամանակին ավարտելով Մոսկվայի բարձրագույն գեղարվեստա-արդյունաբերական ակադեմիայի կամ, ինչպես նախկինում էր կոչվում, Ստրոգանովյան ուսումնարանի մոնումենտալ-դեկորատիվ արվեստի բաժինը, երկար տարիներ աշխատել է Ռուսաստանում՝ որմնանկարներ անելով

Մեր կողքին ապրող ու ստեղծագործող Նիկոլ Աղաբաբյանի մեքենան շրջիկ արվեստանոց է հիշեցնում՝ ծանրաբեռնված կտավներով, ներկերով ու անհրաժեշտ բոլոր պարագաներով: «Այն օրերին, երբ դասի չեմ, Հայաստանի մարզերում եմ՝ Երևանից դուրս որևէ տեղ»,– պատմում է Նիկոլը: Ընդ որում՝ նա ոչ միայն շրջել է

«Նկարիչ ծնվում են, թե՞ դառնում»,- հարցը, բնականաբար, չունի միանշանակ պատասխան: Այն պայմանավորված է տարբեր հանգամանքներով: ՀՀ վաստակավոր նկարիչ Խաչատուր Ազիզյանի պարագայում, սակայն, այլ կերպ լինել չէր կարող:

Տարբեր են լինում քանդակագործները. ոմանք տքնաջան աշխատում են միայն պատվերներ ստանալիս, մյուսներն՝ անկախ պատվերից օրուգիշեր որոնում են նորանոր ձևեր ու արտահայտչամիջոցներ՝ ժամանակի հետ բյուրեղացնելով իրենց ասելիքն ու ստեղծելով թանգարանային իրական արժեքներ: Վերջիններիս շարքում նաև Սամվել Ղազարյանն է: Արդեն չորս տասնամյակ է,