11 մեդալ Եվրոպական խաղերից և 11 հարց մեր մարզիկներին
Բռնցքամարտիկ Կարեն Տոնականյան. երկրորդ Եվրոպական երկրորդ խաղերում նվաճել է բրոնզե մեդալ (60 կգ քաշային կարգ):
- Ո՞րն էր առաջին միտքը, որ ծագեց, երբ հասկացաք՝ հաղթել եք:
- Վերջապես հասա նպատակիս և կարողացա մեդալ նվաճել ու պայքարել չեմպիոնության համար:
- Ի՞նչ զգացողություն ունեցաք, երբ բարձրացվեց հայկական եռագույնը:
- Ափսոսանք, որ եռագույնն առաջին տեղում չէր, և մեր օրհներգն առաջինը չհնչեց… Ձեռքիս կոտրվածքն ինձ խանգարեց:
- Դժվա՞ր է մեդալակիր լինել:
- Ցավոտ է, երբ հասկանում ես, որ կարող էիր չեմպիոն լինել:
- Ամենապատասխանատու պահը Ձեր սպորտային կարիերայում:
- Երկրի դրոշը պատվով ներկայացնելը:
- Հաջորդ բարձունքը, որը կցանկանաք նվաճել:
- Շուտով աշխարհի առաջնությունն է. կիսատ թողած գործս ամեն գնով փորձելու եմ ավարտել:
- Կաևորագույն հատկանիշը՝ չեմպիոն դառնալու ճանապարհին:
- Հավատալ ինքդ քեզ: Մեր ֆեդերացիայի նախագահ պարոն Հովսեփյանն է միշտ ասում` ամեն ինչ այնքան դժվար չէ, որքան պատկերացնում ենք:
- Որևէ մեկին նվիրո՞ւմ եք Ձեր հաղթանակը:
- Նվիրում եմ դեռ չծնված բալիկիս:
- Ո՞վ կամ ի՞նչն է Ձեզ ոգեշնչում:
- Ինձ հավատացող մարդիկ, նաև չհավատացողները, որոնց պետք էր ապացուցել, որ սխալվում էին:
- Ի՞նչ կցանկանաք ասել պատանի մարզիկներին, որոնք դեռ բարձունքներ նվաճելու ճանապարհին են:
- Երբեք հետ չկանգնել նպատակներից, ամեն նվաճում իր ժամանակն ունի և այդ ժամանակն անպայման գալու է, եթե մինչև վերջ պայքարեն:
- Ի՞նչ կցանկանաք ասել մարզասերներին, որոնք այս ընթացքում հետևում էին Ձեր հաղթական ճանապարհին:
- Շատ շնորհակալ եմ երկրպագելու համար, ես դրանից ավելի եմ ոգևորվում:
- Ո՞ւմ կուզեիք շնորհակալություն հայտնել:
- Բռնցքամարտի ազգային ֆեդերացիայի նախագահ Հովհաննես Հովսեփյանին, որն աջակցեց ինձ, որ շարունակեմ մարզվել: Շնորհակալ եմ նաև իմ անձնական մարզիչ Արման Հարությունյանին, հավաքականի բոլոր տղաներին և մարզիչներին` Ռաֆայել Մարաբյանին, Ռոբերտ Պետրոսյանին:
